...::: Ogólne Forum :::...

bebak

Po co te zmiany? Z dwóch powodów. Pierwszy: aby zwiększyć bezpieczeństwo na drogach. Liczba śmiertelnych wypadków samochodowych jest u nas trzykrotnie wyższa niż w "starych" krajach UE. Drugi: aby ukrócić korupcję - dawanie "w łapę" za prawo jazdy oraz przekręty przy egzaminach. A jest co tępić, bo według Najwyższej Izby Kontroli nieprawidłowości występują aż w 73 proc. ośrodków szkolenia kierowców.

Co jednak w praktyce zmieni się dla przeciętnego kandydata na kierowcę? Jedziemy po kolei...

Droga po prawko

Dziś wygląda to tak:

• badania lekarskie;

• kurs w ośrodku szkolenia;

• egzamin państwowy organizowany przez wojewódzki ośrodek ruchu drogowego;

• odbiór prawa jazdy.

A wg nowych zasad ma być tak:

Badania psychologiczne

Najpierw obowiązkowe badania psychologiczne. To absolutna nowość - w Europie podobne regulacje są tylko w Hiszpanii. Autorzy zmian tłumaczą to tak: "Propozycja obowiązkowych badań psychologicznych jest konsekwencją wzrastającego poziomu agresji na naszych drogach, której dotychczasowe konwencjonalne środki (kontrola ruchu drogowego) nie są w stanie zapobiec".

Na badanie do psychologa musiałbyś pójść w ciągu 30 dni od otrzymania skierowania.

Przyszły kierowca wypełniałby specjalną ankietę dotyczącą stanu zdrowia (sprawności psychicznej oraz fizycznej) - a wszystko pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania! Ankietę weryfikowałby lekarz, a następnie wystawiał orzeczenie "w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem". Kopię dokumentu psycholog ma przesyłać staroście.

Od wyniku badań można się odwołać (pisemnie, w terminie 14 dni, za pośrednictwem psychologa, który wydał orzeczenie).

Wszelkie zmiany "zdrowotne" już po badaniu świeżo upieczony kierowca meldowałby staroście, a starosta wydawałby skierowanie na powtórne badania lekarskie.

Uwaga! Kłamstwo (lub zatajenie jakichś ważnych faktów zdrowotnych) może mieć bolesne konsekwencje. Wtedy spowodowanie wypadku samochodowego ze skutkiem śmiertelnym grozić będzie zwiększeniem kary. Teraz można dostać od 6 miesięcy do 8 lat. Jeśli skłamiesz w ankiecie - dostaniesz od 9 miesięcy do 12 lat pozbawienia wolności.

Więcej jazdy, mniej placu i nowe egzaminy

Projekt kładzie nacisk na zajęcia praktyczne. Przyszli kierowcy (kategoria A i B) mniej czasu spędzaliby nad testami, a więcej za kierownicą. Ile więcej? O tym zadecyduje w specjalnym rozporządzeniu minister infrastruktury.

Zmianie uległby sposób egzaminowania kursantów. Autorzy projektu chcą:

• egzaminu wewnętrznego na koniec szkolenia w ośrodku - jeśli nie zdasz, musisz brać udział w dodatkowych zajęciach i dopiero po ich ukończeniu robisz drugie podejście do egzaminu;

egzaminu teoretycznego w formie testów jednokrotnego wyboru (pytania generowałby komputer);

• zmniejszenia ilości manewrów na placu - egzaminatorzy sprawdzaliby tylko podstawowe umiejętności panowania nad pojazdem, takie jak np. jazda do przodu i do tyłu z zatrzymaniem, slalom między pachołkami, ruszanie pod górę;

• wprowadzenia dodatkowej części egzaminu praktycznego - jazdy poza obszarem zabudowanym.

Cześć praktyczna egzaminu byłaby rejestrowana (np. kamerą cyfrową).

Ma to zapobiec wymuszaniu łapówek oraz oblewaniu kursantów pod byle pretekstem tylko po to, aby przystępowali kilkakrotnie do egzaminu (a następnie nabijali kabzę ośrodkom szkolenia, płacąc za dodatkowe zajęcia). Nagranie przechowywano by przez 14 dni (chyba że kursant w tym czasie złoży skargę do wojewody - wtedy aż do zakończenia postępowania wyjaśniającego).

Uwaga! Na wniosek zdającego jego instruktor z kursu może wziąć udział w egzaminie (w charakterze obserwatora).

Egzamin kończyłby się rozmową zdającego z egzaminatorem plus ewentualnie dodatkowo z instruktorem (jeśli obserwował egzamin). Egzaminator musiałby szczegółowo wyjaśnić, jakie błędy zdający popełnił i nad jakimi elementami jazdy musi jeszcze popracować.

Wolniej i z dorosłym

Na prawo jazdy będzie można zdawać już w wieku 16 lat. Warunek - trzeba odbyć kurs na prawo jazdy kategorii B w tzw. formie rozszerzonej z osobą towarzyszącą oraz oczywiście zdać egzamin.

Co to konkretnie znaczy? A to, że kandydat na kierowcę oraz osoba towarzysząca odbywaliby razem dodatkowe zajęcia w ośrodku. Na szkoleniu instruktor wyznaczałby im "pracę domową", np. jazdę poza miastem, hamowanie itp. Ale to nie wszystko!

Po odebraniu prawka świeżo upieczony małoletni kierowca mógłby prowadzić auto jedynie w towarzystwie osoby dorosłej przez co najmniej rok (a najwyżej dwa lata). Ale oczywiście to nie może być dowolnie wybrana osoba. Taki "towarzysz podróży" musi:

• być spokrewniony z kierowcą;

• mieć od 28 do 65 lat;

• posiadać auto od minimum pięciu lat, a prawo jazdy od siedmiu lat.

Podobne regulacje obowiązują m.in. w Austrii, Irlandii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, we Francji oraz na Węgrzech.

I jeszcze jedno ważne ograniczenie: młody kierowca nie mógłby jeździć szybciej niż 50 km na godz. w mieście i 80 km na godz. poza miastem. Obowiązywałby go także zakaz prowadzenia na autostradach oraz jazdy samochodem z przyczepą.

Po egzaminie

Okres próbny dla kierowców trwałby przez dwa lata od otrzymania prawa jazdy.

W ciągu pierwszych siedmiu miesięcy świeżo upieczony kierowca musiałby:

• zaliczyć specjalne szkolenia z techniki jazdy oraz bezpieczeństwa ruchu drogowego. Na zajęciach instruktorzy pokazywaliby, co grozi kierowcy, jeśli jeździ zbyt szybko i niebezpiecznie. Uczyliby też, jak dostosować prędkość do warunków pogodowych. Szkolenia trwałyby ok. 5,5 godziny, koszt - 90 zł;
• oznaczyć samochód (z tyłu i z przodu) naklejką z liściem klonowym.

Początkujący kierowca przez siedem miesięcy nie mógłby:

• przekraczać prędkości 50 km na godz. na obszarze zabudowanym i 80 km na godz. poza obszarem zabudowanym;

• podejmować pracy zarobkowej jako kierowca lub prowadzić działalności gospodarczej polegającej na przewozie osób lub rzeczy.

Dlaczego akurat siedem miesięcy? Otóż instruktorzy twierdzą, że właśnie tyle czasu potrzebuje młody człowiek na oswojenie się z ruchem drogowym i nabranie przesadnej pewności siebie, co często daje tragiczne skutki.

Przez całe dwa lata kierowca byłby poddany "szczególnemu nadzorowi".

Po pierwszym wykroczeniu przeciw bezpieczeństwu w ruchu drogowym dostawałby list ostrzegawczy, po dwóch - musiałby uczestniczyć w kursie reedukacyjnym (czyli w serii wykładów w wojewódzkim ośrodku ruchu drogowego - koszt ok. 100 zł) i przedłużano by mu okres próbny o kolejne dwa lata, po trzech wykroczeniach traciłby prawo jazdy.

Podobne regulacje na Zachodzie zmniejszyły liczbę wypadków z udziałem młodych kierowców o 20-50 proc.

Od kiedy te zmiany?

Nowe przepisy przygotowała Krajowa Rada Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. Planowano, że wejdą w życie od stycznia 2005 r. Ale już pojawiają się opinie, że nowe regulacje wejdą w życie dopiero od początku 2006 roku.

Co jeszcze może się zmienić*

1. Punkty po nowemu

Do kierowcy, który zebrałby 12 punktów karnych, policja wysłałaby list ostrzegawczy. Przy 24 punktach karnych kierowca zostałby skierowany na obowiązkowy (i płatny!) kurs reedukacyjny (teraz musi "tylko" zdać egzamin sprawdzający kwalifikacje).

Ale uwaga! Osoba, która w ciągu pięciu lat od ukończenia kursu ponownie uzbierałaby 24 punkty karne, utraciłaby prawo jazdy.

2. Obowiązkowa karta rowerowa

Dzieci będą musiały obowiązkowo zdawać na kartę rowerową. Zwolnione z tego obowiązku byłyby tylko te, których stan zdrowia (np. niepełnosprawność) nie pozwala na jazdę rowerem. Lekcje odbywałyby się w ramach nauki z przedmiotów technika i wychowanie fizyczne. Karty (bezpłatnie) mają wydawać dyrektorzy szkół.

3. Skuter jak motocykl

Koniec z jazdą na skuterze tylko z kartą rowerową. Od wszystkich kierujących skuterami będzie wymagana karta motorowerowa bądź prawo jazdy. Kursy jazdy na skuterze mają prowadzić wojewódzkie ośrodki ruchu drogowego oraz gimnazja (nieobowiązkowo). Wydanie takiej karty kosztowałoby 10 zł.

Kurs na kartę rowerową i motorowerową mogliby prowadzić wyłącznie nauczyciele, którzy przeszli odpowiednie szkolenie w wojewódzkim ośrodku ruchu drogowego.

4. Instruktorzy i egzaminatorzy

Nowy projekt stawia wyższe wymagania instruktorom i egzaminatorom. W przyszłości będą musieli przechodzić badania lekarskie i psychologiczne "pod kątem przeciwwskazań do wykonywania pracy na stanowisku instruktora". Teraz sprawdza się tylko, czy "są w stanie prowadzić pojazd".

Instruktorów mogłyby szkolić jedynie wojewódzkie ośrodki ruchu drogowego oraz certyfikowane ośrodki szkolenia kierowców. Mieliby też obowiązek uczestniczyć raz do roku w specjalnych doszkalających kursach. Egzaminatorzy byliby zatrudniani wyłącznie w pełnym wymiarze czasu pracy (do tej pory pracowali dodatkowo, np. jako instruktorzy) oraz składaliby deklaracje majątkowe. Nie mogliby mieć więcej niż 65 lat. Uzyskanie uprawnień poprzedzałby (obowiązkowy) udział przynajmniej w 100 egzaminach w charakterze obserwatora oraz przeprowadzenie - pod nadzorem - 20 egzaminów (teraz tylko dziesięciu). Egzaminatorzy musieliby mieć nieposzlakowana opinię, nie mogliby być karani (w tym za przestępstwa popełnione w celu osiągnięcia korzyści materialnej). Egzamin pasujący na egzaminatora odbywałby się w WORD z udziałem przedstawiciela wojewody.

*Jeśli nowe przepisy wejdą w życie. A więc od początku 2005 roku (albo rok później).